امروز یکی از ان روزهایست که باز فکر میکنم ای کاش تبعه هر کشوری میبودم ولی تبعه افغانستان نه...روز های این گونه که باید بخاطر این گوسفندی شدن ارزش زندگی خود، خون گریه کنیم..کشوری که ارزش زندگی اتباع ان به قیمت باد هواست.
مصر در بدل کشته شدن بیست و یک تبعه قبطی خویش، بدون اجازه لیبیا و بی خیال جهان، با طیاره هایش وارد خاک لیبیا شد و بر گروه داعش بم ریخت...اردن در بدل کشته شدن یک پیلوت خود، با طیاره های خود مواضع گروه داعش را به مخروبه مبدل ساخت و ملک عبدالله در خونخواهی یک تبعه خود، یونیفورم نظامی پوشید.....
من در سوگ بیست و دو پولیس هموطنم در لوگر امروز نشستم...و در سوگ انگیزه شنواری دیروز....چقدر بی غیرتیم...غیرت افغانی!!! مسخره ما. مسخره و مسخره مثل تاریخ پنج هزار ساله ما!!!!....
فردا یک جبهه دیگر از ما را خواهند کشت...مثل گوسفند به نوبت ایستاده ایم تا ببینیم کارد بر گردن کی در کجا فرود خواهد امد
به خانواده ها و کودکان این پولیس ها فکر میکنم که نان اور خود را از دست دادند، به مادران و پدرانی که انها را با خون جیگر پرورش دادند و در یک لحظه کوتاه تر از یک نفس انها را از دست دادند...
متن از : لینا روزبه